Een tijdje geleden hoorde ik op de radio, onderweg naar huis, het nummer “Sunscreen”. Dit nummer staat bol van de goede adviezen, maar eigenlijk maar 1 die echt belangrijk is: “Wear Sunscreen”…
Ik vind het een heel grappig nummer, tegelijk zet het ook aan tot nadenken: hoe makkelijk geef ik eigenlijk advies? Nou, om de haverklap dus. Aan de kinderen, aan mijn man, op het werk. Of ik krijg advies. Je kunt beter, misschien zou je…
En dan komt de volgende vraag: hoe goed luister ik dan eigenlijk? Is de vraag die iemand stelt wel voor advies, of ligt er een andere behoefte onder? En waarom geef ik dat advies eigenlijk?
Het mooie van de paarden is, die geven helemaal geen advies. Die reageren simpelweg op wat er gebeurt, in het hier en nu. Die maken zichtbaar waarnaar geluisterd moet worden: de signalen vanuit je eigen ik.
Ook in de omgang met mijn prachtige Fries Watze heb ik al heel wat advies gehad: “Je moet hem aanpakken, hier moet je even doorzetten, je moet strenger zijn”.
Hoe moeilijk is het dan, om je eigen gevoel te volgen? Ikzelf “vond” toch echt wat anders in de omgang met Watze.
Nu zijn hij en ik maatjes en weet ik waar zijn grenzen liggen. Ik snap wat hij prettig vindt in het leren van nieuwe dingen en weet ik wanneer ik hem even moet laten. Hoe? Door te luisteren naar wat hij aangeeft.
Eigenlijk doe ik dat ook in het coachen. Ik help je met het onderzoeken van je vraag: waar ligt jouw behoefte? En wat is er nodig om daaraan te werken?
Ik geef geen advies in de coaching. Wel leer ik je graag kennen en luister ik, zodat ik je kan helpen met je vraag, op een manier die bij jou past. Zo krijg je niet een waslijst van to do’s à la ” Wear Sunscreen”, maar juist de stappen die horen bij jouw vraag, die jij kunt inzetten in de praktijk.
Het nummer is om naar te luisteren. En ik? Ik wil jou graag horen!